عبدالرحمن صفوري از جابربن عبدالله نقل مي کند: ام ايمن در حالي که مي گريست بر پيامبر (صلي الله عليه وآله) وارد شد. رسول مکرم اسلام از علت گريه او سؤال فرمودند. گفت: مردي از انصار دختر خويش را شوهر داده و در مراسم ازدواج، بر سر دختر خويش گردو و شکر افشانده، من با دين اين منظره به ياد منظره به ياد ازدواج فاطمه زهراء عليها السلام افتادم که شما بر سر وي چيزي نيفشانديد. رسول خدا (صلي الله عليه وآله) فرمودند: قسم به آن کس که مرا به پيامبري برانگيخت و رسالت را خاص من گرانيد، پروردگار متعال در آن هنگام که فاطمه را براي علي تزويج فرمود، ملائکه مقرب خود را امر کرد تا در گرد عرش او جمع شوند که در ميان اين فرشتگان، جبرئيل، ميکائيل و اسرافيل نيز حضور داشتند. آنگاه به پرندگان امر فرمود: نغمه سرائي کرده و درخت طوبي بر آنان لؤ لؤ شفاف و درخشنده با در سفيد همراه با زبرجد سبز و ياقوت سرخ بيفشاند. [1] .